Nieuw Jaar
Het is februari en het nieuwe jaar is al niet meer zo nieuw. Rond de Kerst en oud en nieuw vertellen we elkaar dat het goed is om even gas terug te nemen om er daarna vol goede moed weer tegen aan te gaan. Maar uit verschillende berichten moet je opmaken dat de start van 2019 in nogal wat gevallen meer met de moed der wanhoop geweest moet zijn.
Crisis
Het is bepaald niet alles rozengeur en maneschijn in ondernemingsland. Zo is het aantal wanbetalingen in 2018 flink gestegen. Wanbetalingen zijn een belangrijke reden dat bedrijven in de problemen komen. Ook al is het minder dan tijdens de “echte” crisis, in 2018 zijn volgens het CBS elke maand nog altijd rond de 350 bedrijven en éénmanszaken failliet gegaan. Dat betekent voor hen crisis, ongeacht de stand van de conjunctuur. Maar er wordt natuurlijk veel meer pijn geleden: een groter aantal bedrijven gaat weliswaar niet failliet, maar moet noodgedwongen stoppen en het aantal dat maar ternauwernood overleeft is nog aanzienlijk groter. In ondernemingsland is er veel verborgen worsteling en zelfs armoede.
Praten over moeilijke dingen is moeilijk
Verschillende berichten laten ook zien hoe moeilijk het is om naar “buiten” aan te geven dat het niet goed gaat. Er worden bijeenkomsten georganiseerd waar over mislukkingen wordt gesproken in de hoop dat ondernemers daar van leren. De praktijk is dat daar weliswaar wordt gepraat over moeilijkheden, maar meestal over moeilijkheden die achter de rug zijn. Ondernemers die nu moeilijkheden hebben zijn daar meestal niet. Want er is één ding nog veel moeilijker dan praten over moeilijkheden en dat is praten over moeilijkheden als je er middenin zit. In zakelijk opzicht is het vaak niet handig om er al te openlijk over te spreken en persoonlijk heb je er meestal nogal een drempel voor te nemen.
Dit alles moet wel betekenen dat HET GROOTE GROOTHOUDEN in ondernemingsland weer op gang is gekomen. Het misverstand dat (zelfstandig) ondernemerschap betekent dat je alles alleen moet verstouwen is hardnekkig. Natuurlijk, jij bent zelf verantwoordelijk voor alles wat er meer of minder goed gaat. De grootste verantwoordelijkheid is met name hoe je met het minder goede omgaat. Dat omvat dus juist ook het besef dat je niet alles leuk vindt om te doen en dat je niet overal goed in bent en dat je dus – per definitie – het niet alleen kunt.
Doe jezelf een plezier
Ja, het kan moeilijk zijn om aan jezelf toe te geven dat je hulp nodig hebt. Het maakt je bedrijf en jou persoonlijk immers kwetsbaar. Maar in je eentje blijven ploeteren, malen en nog iets harder werken gaat je niet veel verder brengen. Het put je nog verder uit en het gaat ten koste van jezelf en je privéleven. De belangrijkste persoon in je bedrijf dreigt dan onderuit te gaan: jij. En als dat gebeurt: waar blijft je bedrijf dan?
Praten in en over zakelijke of persoonlijke moeilijkheden doe je vast niet door het aan de grote klok te hangen op een bijeenkomst. Dat doe je door iemand op te zoeken waarmee je vertrouwelijk kunt spreken. Iemand met voldoende gelijksoortige ervaringen, met betrokkenheid en integriteit, maar ook met voldoende afstand om je waar nodig een spiegel voor te houden.
Ik bied je inzicht en overzicht om in de lastige situatie weer helderheid te brengen. Om je te helpen stappen te zetten die je in principe wel kunt, maar die je in je eentje niet lukken (want anders had je het al geregeld, toch?). Herken je jezelf hierin? Zorg dan dat je geen onderdeel van de CBS-statistiek wordt. Houd je niet groter dan nodig is, vat moed, wacht niet en bel me: 0651-330601.